Groninger Architectuurmaand

Michi-Noeki

Michi-Noeki is een concept van toegankelijke routes en halteplekken. De halteplekken en veilige routes vormen samen een toegankelijk netwerk in de openbare ruimte van de wijk. Ze versterken de sociale en fysieke infrastructuur en vergroten de kans op toevallige ontmoetingen. Het concept is met de realisatie van de eerste halteplek aan het Wielewaalplein, geland in de Oosterparkwijk. Deze laagdrempelige halteplek is in samenwerking met Vollmer+partners ontworpen door DNArchitectuur. Idee is dat er meer halteplekken volgen waartussen toegankelijke routes worden ingericht. Het interieur is vormgegeven door Vorm Martini. De Michi Noeki Wielewaalplein vormt een sculpturaal, losstaand ensemble met de viswinkel Moi Eem.

Ontwerp
Vollmer+partners, DNArchitectuur
Opdracht
Gemeente Groningen
Bouw
Remax BV
Jaar
2024
Locatie
Zaagmuldersweg, Groningen
Fotograaf
Onbekend

Bij het ontwerp van de halteplek staat laagdrempeligheid centraal. De grote luifel creëert een zachte overgang van binnen naar buiten en de buitenbank loopt door om de hoek, zodat passanten kunnen kiezen voor een plekje bij de ingang of in de luwte. Je kunt hier uitrusten en naar het toilet gaan, een kopje koffie drinken en even kijken wat er in de wijk te doen is. Er is in ieder geval altijd een luisterend oor. Zo hebben wijkbewoners hebben zelf een rol in de Michi-Noeki, bijvoorbeeld als vrijwilliger. Naast ontmoetingsruimte binnen en buiten biedt De Michi-Noeki een overlegruimte, oplaadpunten voor telefoons en scootmobielen en een babyverschoontafel. Het toegankelijke toilet is in verband met privacy via twee kanten te benaderen.

Het Wielewaalplein is een centraal punt in de wijk met verschillende winkelvoorzieningen, maar het doorgaande verkeer op de Zaagmulderweg domineert de openbare ruimte. Op de plek waar eerst parkeerplaatsen waren, maken paviljoens en oversteekplaats nu nadrukkelijk ruimte en aandacht voor langzaam verkeer en kort verblijf. De paviljoens geven meer geleding aan het plein, waar omheen hoge bebouwing ligt. De monumentale ‘Wielewaalflat’ (1955-1957) met de ernaast gelegen hoge woontoren ‘De Groenling’ (2012) en de toren van de ‘Sint Franciscuskerk’ (1934) zijn beeldbepalend. De oplopende dakvlakken geven het paviljoen voldoende massa om zich te kunnen verhouden tot deze omgeving. De halteplaats past in de traditie van kiosken en melkhuisjes, die in de 20e eeuw op verschillende plekken in Groningen werden gerealiseerd en ook in de 21e eeuw opnieuw vertaling krijgen. In sociaal opzicht verbetert Michi-Noeki de wijktoegankelijkheid. Je vindt er informatie over activiteiten en voorzieningen. Nieuwe en vertrouwde bewoners treffen elkaar en een beschikbare tussenstop maakt bestaande wijkvoorzieningen beter bereikbaar voor minder mobiele mensen.

De paviljoens van Michi Noeki en de viswinkel vormen een ensemble. Ze zijn in vier delen geprefabriceerd en op deze wijze verplaatsbaar, mocht dat nodig zijn. De schuin oplopende daken zijn voorzien van zonnepanelen. Door de situering van de dakvlakken op west en oost is er een gelijkmatige energieopbrengst gedurende de dag. De zwarte houten geveldelen zijn van hergebruikt hout. Michi-Noeki geeft beschutting bij regen en wind en het ruime dakoverstek biedt buiten plezierig schaduw aan de zitbank eronder.

Michi-Noeki komt tot stand door nauwe samenwerking in een breed teamverband. Voor de Oosterparkwijk trekt Vollmer+partners op met bewoners en betrokkenen, gemeente Groningen, Kantelingen, WerkPro, Wij-team, DNArchitectuur, Vorm Martini, Remax BV en Atelier Rijksbouwmeester.